کوروش بزرگ از پادشاهان خوشنام تاریخ جهان است که در نقاط مختلف جهان آثاری از او به جا مانده و البته با توجه به قلمروی بزرگ این شاهنشاه، این موضوع منطقی است.از جمله این آثار می‌توان به نسخه‌هایی از استوانه کوروش بر روی دو تکه استخوان اسب در چین اشاره کرد.که قدمت آنها به دوره سلطنت هخامنشیان بازمی‌گردد. این دو قطعه استخوان حکاکی شده در سال‌های ١۹۳۵ و ١۹۴۰ توسط یک پزشک سنتی چین خریداری شدند. این پزشک فکر می‌کرد این دو قطعه حاوی اسنادی به خط کهن چینی است. این پزشک در سال ١۹۸۵، دو استخوان را به شهر ممنوعه برد و به موزه کتیبه‌های چین اهدا کرد. جالب آنکه «وو یوهانگ» متخصص زبان‌های خاورنزدیک باستان در موزه شهر ممنوعه تشخیص داد که نوشته روی فسیل باستانی بخشی از استوانه کوروش و متعلق به ایران است. هنگامی که اروین فینکل (کارشناس موزه بریتانیا) دو نسخه دیگر از استوانه کوروش در موزه بریتانیا پیدا کرد که اصالت آنها مسلم بود، شخصا استخوان‌های چینی را مطالعه کرد و نتیجه گرفت که آنها اصیل هستند. متن این دو استخوان دقیقاً برابر متن استوانه نیست و به نظر فینکل در زمان حیات کوروش از روی متنی دیگر و توسط کاتبانی نسخه برداری شده که مهارت بالا در نگارش اکدی نداشته‌اند.

گردآوری: علی اکبرپور - ali akbarpour

#منابع: -بادامچی، حسین (١٣٩١). فرمان کورش بزرگ به همراه ویرایش، ترجمه و واژه نامه متن اکدی، تهران: نگاه معاصر ص42
-خالقیان، مجید (۳۰ بهمن ۱۳۹۴). «گسترش فرمان کوروش بزرگ تا چین». پایگاه خردگان. -خطیبی، فرناز (١۶ مرداد ۱۳۸۹). «شناسایی متن منشور کورش روی استخوان‌های فسیل اسب در چین». خبرگزاری میراث فرهنگی.